YALNIZCA BİRİNİ SEÇMELİSİN

Cennettin sıkıcı olduğunu düşünerek cehenneme gitmek isteyen adamın hikayesini duymuşsunuzdur. Duymayanlar için anlatayım.

Adamın biri öldükten sonra günahları ve sevapları eşit çıkar ve seçme hakkını ona verirler. İki tarafı da dışardan izletirler. İlk önce cennete bakar herkes sakin sakin oturuyor,sohbet ediyor son derece sıkıcı görünür ona. Bir de cehenneme bakar ki oooo halay çekenler,hoplayıp zıplayanlar oldukça eğlenceli bir yere benziyor der ve cehenneme gitmek ister. Ancak içeri girdiğinde herkesin neden hoplayıp zıpladığını çok acı bir şekilde anlar. Cama vurup zebanilere ben vazgeçtim,dışardan göründüğü gibi değilmiş cennete gitmek istiyorum dedigindeyse,artık çok geç,onlar reklâmlardı cevabını alır.

O adam gibi hissediyorum kendimi. Sakin bir hayatın reklamlarına özenip evren bana istediğimi verdiğindeyse sıkılıp içinden çıkmak istiyorum. Sükunetin berbat bir şey olduğunu söyleyemem. Ancak bir tane çikolata yediğinizde aldığınız hazla,40 tane çikolatayı aynı anda yediğinizde oluşacak mide bulantısı,şeker komasını düşünün.... Heh işte öyle. Kelimenin tam anlamıyla,mekan bazında cennette yaşıyorum ve bundan çok memnunum diyebilirim. Fakat cennette de yaşasanız,bahçenizde sabah kahve veya kahvaltı keyfi yapacak,iki tatlı sohbet edecek bir arkadaşınız yoksa içten içe nasıl yandığınızı çok acı bir şekilde deneyimlersiniz. Hayat bir birini verirken diğerini alır elinizden ve ben sükunetin huzurunu,kendini sorgulama imkanı tanımasını,kalabalığın enerjisine tercih ettim. Ve bazen sükunet komasına girdiğimi söyleyebilirim.

Lütfen sizde etrafında hiç mi kimse yok,eşinin akrabaları yok mu,çocuğun okula başlayınca arkadaş edinirsin demeyin. Evet. Etrafımda hiç kimse yok. Ya da var da ben ukalayım kimseyi beğenmiyorum bilmiyorum. Ancak biraz daha derin sohbetleri seviyorsanız,geyiğin bile bir nezaketi,empatisi olması gerektiğini düşünüyorsanız yalnızlık sizin için kaçınılmaz olabiliyor.

Ha bu arada korkmayın. Beni bir tanısanız,yazdığım kadar sıkıcı değilimdir ☺️