Yalnızlığa kaçar oldum

Öyle seviyorum ki seni
Ruhunun karanlığına hapset beni,
Çıkmak istemiyorum derinliklerinden
Müptelası olduğum hazine orada gizli
Uçurumların kenarlarında
Ömrü tehlikeli çiçeklerdik,
Aldırmadık sevdanın sarhoşluğuyla, direndik.

Büyük bir rüzgâr kopardı bizi
En derinlerde yittik, bittik
Şimdilerde derdi var bu yüreğin,
Hafızadan silmek kadar kolay olsaydı keşke
Yaşananlar yürekten silinmiyor
Unutmak sözcüğü anlamını yitiren
İçi boş bir sözcük olarak kalıyor.

Kalabalıklardan kaçar oldum
Rüzgâr ansızın kokunu getirir yüzüme çarpar,
Hayalin ansızın karşımda beliriverir diye
Şarkılara, en zamansız uykulara,
Yalnızlığa kaçar oldum
En kolay nerede bulabiliyorsam seni,
Yokluğunda oralarda buldum kendimi
Kendime bakarken ayna da
Küçümseyen gözyaşları dökülüyor gözlerimden
Derinimde bırakarak gitmek istiyorum artık.