Yalnızlığıma..

Severek geçiyorum bu yolları ..
Sonradan pisman olacağımı bile bile yaşıyorum bu günahları..
Nerede ne zaman pişmanlık yaşasam yine etrafımda en sevgili dostlarımı beni terkederken buluyorum..Asıl pişmanlığım o zaman başlıyor işte ..
Bir an da olsa Seni unuttuğum için bir an da olsa yalnız olduğu mu düsündüğüm için.
Çünkü ne olursa olsun yine de kapına gelmekten başka bir şansım yok ki zaten kendimi Senin huzurunda yalvar yakar dua ederken buluyorum.Benim Seninle aramdaki bağ sadece dua değil aynı zamanda dertlerimin hepsini bilen ama yine baştan bir de benden dinleyen iyi günlerde unutsam bile kötü günlerde beni kapısında kabul eden dostun yücesi aynı zamanda beni bilen derdimin çaresi olan Yüceler Yücesisin ..Sana ulaşmak için sadece ölmem gerek tek korkum beni kabul etmeyecek olman diyerek korksamda sonra aklıma O ,Ğafurdur Rahmandır isimlerin aklıma geliyor ve bir nebzede olsa rahatlıyorum.Umudum o yöndeki ben ölüncede bu isimlerin dilimde canlansın yoksa ben helak olacağımdan emin bir vaziyet alıp ilerlerken bu yolda bir de şöyle düşünüp azap çeken ruhuma ferahlık vermek istiyorum"insan en çok sevdiğinden korkar."