Yalnızlık Bazen

Yalnızlık,
bazen bir odanın sessizliği gibidir.
Ne bir ses, ne bir gölge…
Sadece duvarlara çarpan düşünceler.

Bazen bir şehir kadar kalabalıktır,
ama içinde kimse yoktur.
İnsanlarla dolu sokaklarda yürürsün,
hiç kimse sana çarpmaz.
Sanki görünmezsin.

Bazen geçmişin yankısıdır yalnızlık,
sesini duyuramadığın anların ağırlığı.
Geri dönmek istersin,
ama yollar çoktan silinmiştir.

Sonra fark edersin,
yalnızlık kaçtığın bir şey değil,
senin bir parçanmış meğer.
Ve bazen,
kendini gerçekten anlamanın
tek yoluymuş.