Yalnızlık Yolu

Bazen yalnızlık,
en büyük dostun olur.
Bir adım atsalar da seni,
dönüp bakmazlar.
Ve sen,
her geçişin içinde,
yalnızlığa sarılırsın.

Ama yalnızlık,
sana neler öğretir,
bunu anlaman zaman alır.
Herkes bir eksiklik taşır,
bir eksik parça var her insanda,
ama onu bulmak,
zamanın en büyük tuzağıdır.

İçinde bir boşluk var,
sürekli büyüyen,
ama kimse dolduramaz.
O boşluk,
her an seninle.
Bir süre sonra,
onunla yaşamak,
senin de bir parçası olur.

Ve belki de,
insanlar bu yüzden sürekli arar,
birini, bir şeyi.
Çünkü eksikliği görmek,
bazen tek gerçeğidir.
Bazen,
yolun sonunu görmek gerek,
belki de o zaman
yalnızlık daha anlaşılır olur.

Ama her yalnızlık,
bir gün sevinçle kırılır.
Bir gün,
o eksik parça bulunur,
ve sen de,
her yalnızlık anında
bir adım daha büyürsün.