Yangın

İçimde bulunan bir huzursuzluk var bu gece. Sanki her şey olması gerektiği gibi ve ben burada olmamalıyım. Buradaki tüm sorun benmişim gibi.

Kimse evinin ortasında duran bir demir çubuk dikilmesini istemez ve o çubuğunda orada olmaması gerekir değil mi? Heh işte şuan o demir çubuğum. Ait olmadığım bir evde,ait olmadığım insanlarla ve ait olmadığım kişinin kimliğindeyim.


Hey sakin olun! 16 yaşında kimliğini bulma çabası içinde olan bir ergen değilim ya da gerçekten kimliğimi de kaybetmedim. Sadece eskiden beni buraya bağlayan aitlik hissini kaybettim. Gören var mı?
Eğer gördüyseniz lütfen bana bulamadık diyin. Evet bana yalan söyleyin. Bulunmasını istemiyorum. Bu aitlik hissi yeniden üstüme yapışsın istemiyorum.


Neden diye sorduğunuzu duyar gibiyim. Eğer neden diyecekseniz,beni bu yüzden sorguya çekecekseniz ve beni yargılayacaksanız lütfen o yerini bildiğiniz aitliğimin yanına gidin.

Bu gece ağır depresyonumun içinde boğularak ölümü tatmak istiyorum. Aitsizliğimle birlikte. Huzursuzluğu en iyi arkadaş bilerek.