YANGIN VAR

Bir yangın var yuregimin en derin yerinde
Koparıp atamadığım
Zaman zaman mutlu zaman zaman hüzünlendiren bir yangın
Ateşi ben közü sen olan bir yangın bu
Sonu olmayan bir hikaye
Ve yıldızsız bir gece bu bendeki
Sınırları zorlayan ve imkansızlıkları çiğneyen bir yangın
Dahası var
Yokluk zindanındaki varlık halkasını bile kavuran bir köz bu
Seni benleştiren beni senleştiren bir ikilem belki
Sadeleri karmaşıklaştıran
Bu işte o camlardaki buğu
Kelebeğin ömrünü kısaltan sevda
Ateşte yanarken ibrahime yardım eden karıncanın duygusu
Kuyudaki yusufun korkusu
Belki de yunusun çaresizliğiyle dudağından dökülen o dua
Kim bilir belki de firavunun kibiri ve nemrutun asılsız iddiasıdır bu
Gönüle sevdayı koyan en yüce sevdalara layık olan Allah’a şükürdür içimdeki yangın
Kavrulan kalbe inat hakikati arayan beynimdeki sıradanlığa
Kıymetini bilemediğim sende benleşen kendime kızgınlığım
Kendimce büyüttüm içimde seni
Şemsi büyüten Mevlana misali
Onlar hakikatin ta içindeler. bense hala yolun başına bile gelemedim
Ham olan sonra pişen ve yanan Mevlana ya şimdi özlemim
Zerrelerini bile yaşamıyorum belki o yüce duygunun
Ama herkesin kendi yüreği kadar büyüktür içindekiler.
Küçücük yüreğimde büyüttüğüm sen ve unuttuğum bir ben
Heyecanı doruklaştıran
Kalbimin ritmini bozan
Sonralarının altından geçen bu sevda
Her yürekte biraz bulunan
Kainatın yaratılma sebebi bu aşk
Allahın peygambere sevdasının gölgesi belkide
Belki de Vedud isminin tecellisi
Kim bilir belki de susuz toprakların yağmura hasretinin neticesi
Bu bendeki benden de yüksek bir tutku
Sende kaybolan bir kalp ve bende şekillenen bir yürek
Bir yangın var ta yuregimin en derinlerinde
Virgülü bol olan ama noktası konulamayan bir hikaye bu
Gözlerimi yaşla dolduran ve bitiminin merak içinde beklediğim bir yaşam