YANMASIN CANIMIN CANI

Dokundu mu hiç ruhumun kırıklarına ?
Dokunmasın sakın !
Kıyamam ona...
Can kırıklarıma denk gelirse,
Maazallah yanar canımın canı sonra.

Yanmasın canımın canı,
Yanarsa eğer;
Ruhunu kaybetmiş beden gibi susarım!
Tüm kahrımı da içime kusarım.

Adımı dilinde duydukça,
Yeni yetme utancı gibi,
Kızarır yanaklarım.

Aklımdan çıkmıyor,
Ben rengindeki saçların.
Adımı diline yasak etmesinden,
Nasıl da delice korkar sol yanım!

Gecesindeki gölge olmaya,
Razı bu biçare gönlüm.
Yeter ki adımı gecelerinde ansın be!
Ay yüzlü sevgilim.

Onu severken fısıldadı hayat,
Bekletenin haberi yok!
Bekleyenin ümidi çok ,
Gibi düşünceler kulağıma.

Sonra her baktıkça gözlerime,
Ürküttü yüreğimi.
Gözlerimdeki....
Solmuş çiçeklerin rengini görecek diye.