Yaprak taneleri düşer bazen insanın kalbine..
Kurumasın diye sularsın ve kimse görmesin diye saklarsın..
O kadar güzeldir ki kelimeler anlamsız kalır..
Gün gelir her yaprak gibi o da kurur gider..
Hayat bu işte yaprak tanesi misali..
Bir yaprak kurur bir yaprak açar..
Önemli olan kalbine düşen yaprağı kurutmamaktır..
O yüzden yaprağım kalbime dus istedim. .. Bakkaldaki veresiye defteri gibidir kalbimiz
Hayatımıza giren herkesten biraz alacaklıyız.
Çok mu şey istedik Acaba Hayattan ?
Hiç mi haketmedik sıcak bir sarılmayı?
Hep yanlış kişiler için mi kendimizi kahrettik.
Sen yağan yağmurun Romantik oluşundan ,
Ben sokaktaki çocuğun Su alan ayakkabısından bahsederim işte aramızdaki fark .
Kimi sabrindan susar
Kimi saygisindan kimi sevgisinden.
Ben her kese her şeye sustum.
Artik sabrımdan mı ?
Saygimdan mi?Sevgimden mi ?
İşte O muamma..