Yaratık , Yarı Atık , Birazsa Yaralanmış.

Normal olmasını bekleyemezsin her söylediğinin , her düşündüğü saçma gelebilir sana.
Gülümseyip geçmen gerekir bazen , geçirdiği her nöbeti garipsemek gelir içinden , ara ara zor gelir sana söylediklerini duyabilmek.. Bir gün çıkar gelir , dinlersin gözlerinin içine baka baka.
Bazense susar gider , arayıp durur gözlerin nerede diye. Tek anlam vereceğin şey hayat olsa gerek bu büyük kargaşanın içerisinde. Hızlı bir müzik , birazsa hüzünlü. Yine de umut veriyor değil mi ? Anlatılanları anlamsız kılan her şeyi bir kenara bırakıp , bağırmak isteyebilirsin gün gün.. Ya da insanlara lanetler savurup çekip gitmek.. Gitarını da alabilirsin yanında , parmakların ona her dokunduğun da titriyorsa kalbin , durma haykır sende , dudaklarından dökülsün lirikler.. Ömründen ömür çalsın bu eşsiz ritmler. Görmesini bil , sevebilmesini bil sende.. Bir şey yarat içinde , kendi içinde.. Tutunabileceğin bir şey , biraz da ilgi gösterebilecek bir şey.. Eminim ki tadacaksın bir gün mutluluğu. Eminim ki anlayacaksın bir gün söylemek istediklerimi. Kafam karışık! Uykum var! Biraz susadım sanki , biraz da sustum. Biranda kayboldum geçmişimde. Elimde bir kaç fotoğraf ile uyuyakalmak bugün hayalim. İnişli çıkışlı bir yazıyı , inişli çıkışlı olan hayatıma vadederken , korkmuyorum da aslında. Sadece sırıtmak geliyor içimden hafifçe , yavaş yavaş. Ölmek için daha çok erken. Kapatayım gözlerimi de , açtığım sabahı selamlayayım dört gözle! Haydin dostlar , her birinize benden kucak dolusu umutlar.