YARIM KALAN

Bir sırada başlamıştı aşk.
Altın, gümüş, pırlanta diye mırıldanırken,
Tamamlamıştı cümlen cümlemi.
Cevap anahtarı belliydi aslında,
Peki ya soru doğru muydu ?

Sesi yoktu sevdamın,
Öyle ki rüyalarım dile gelmişti,
Konuşuyordu seninle diz dize,
Yetinmeyi biliyordum,
Böylesi bir mutluluk da az değildi hani.

Yıllar sonra ilk kez parlamıştı,
Işığını gören gözlerim,
Nasıl da hızlı atıyordu kalbim.
Ne var ki kabul olmadi sevdam,
Bilmiyordum ters durduğumu kıbleye.

Sesindeki tıni kayboldu ilk,
Gözlerinde ki gülümseme sonra.
Başlamadan bitmişti masal,
Hiç bir zaman anlayamadım, neden ?
Yarım kalan şiir oldun hatıralarda.

09.11.18