Bazı kelimeler dudakta donup kalır,
söylenemeyen itiraflar gibi.
Bir "gitme" diyemezsin,
bir "kal" da çıkmaz dilinden.
Öylece bakarsın ardından,
anlarsın ki bazı vedalar
konuşmadan yaşanır.
Bazı yollar yürünmez,
çünkü yönü belirsizdir.
Birlikte çıkılan nice yolculuk,
sessiz anlaşmalarla son bulur.
Hiçbir kavga kopmaz arada,
sadece yollar ayrı düşer
ve farkına varmadan kaybolursun.
Bazı insanlar hep eksik bırakır seni,
tamamlanmamış bir şiir gibi.
Ne başı vardır ne sonu,
sadece yarım kalmış cümleler.
Ve sen,
onları kendi hikâyende tamamlamaya çalışırken,
aslında hep eksik kalırsın.