Havada uçuşuyor ruhum, takılıp takılıp duruyorum geçmişe, meğer cehennem buymuş, hapsolmak köksüz yerlere. Ağlamıyorum uzun zamandır, aramızda kalsın ama annemden bile soğudum, insan soğur mu annesinden, insan olan soğur mu. Kulağımda Evgeny Grinko Glare Of Us çalıyor. Kim bilir beynimden kalbime akan bu cümleler, kimin hayatının ayak izleri. Bunları ben yazmıyorum, müziğin şiirini sunuyorum hepsi bu. Bu beyin ve bu kalp geçmişin haritası. Tepelerim, dağlarım, akan nehirim, durgun gölüm, ben ben değilim. Eskisi kadar güzel değil gökyüzü, yerçekimine yenik düşen sefil yeryüzü, Tanrı bile büyüsünü kaybetti içimde, kırıldı nezaketimin dalları yüreğimde. Nereye giderim ne yaparım böyle, insanın ruhu hep mi bilinmeze gebe. Büyümem diyodum, büyüdüm işte. Şerefe mi yaşamak tövbe mi sen söyle?
Ali ERTAŞ