Meğer ne çok sızlarmış insanın kalbi. Hep mi böyle vakitlerde yüzüne çarparmış insanın, insan olduğu gerçeği. Canı yanana dek gelmez miymis aklına. Her yaranın iyileştiğini zannederdim senden önce. Her kırıklığın bir yerden sonra düzeldiğini zannederdim. Göz yaşlarımla surekli yaramı yıkadım durdum. Kalbim miydi ki mikrop kapan bir türlü iyileşmedi yoksa göz yaşlarım mı kirliydi. Sahi neden bir türlü iyileşmedi.