Yazmaya başladığım günden beri, her geçen gün daha da fazla yazmak istiyorum. Hatta yazmadığım zamanlarda kendimi kötü hissediyorum. O yüzden birkaç cümlede olsa her gün mutlaka bir şeyler karalıyorum. Ne zaman da yazmaya başlasam, aklıma da bir soru takılıyor; “Ben yazmayınca niye kendimi kötü hissediyorum?” Bu sorunun cevabını bilmeme rağmen, aynı soruyu kendime sormaya devam ediyorum; çünkü bu benim meditasyon yöntemim gibi bir şey.
Günümün büyük bir bölümünü düşünerek geçiriyorum. Gördüğüm bir ağacın şeklinin niye öyle olduğunu bile sorguladığım oluyor. Genel olarak daha da derin düşüncelere iniyorum ve bundan çok büyük bir keyif alıyorum; çünkü düşündükçe zihnim açılıyor. Tabii bu kadar çok düşününce, bir o kadar da zihnimi doldurmuş oluyorum ve yazınca büyük bir rahatlama hissediyorum. İşte bu yüzden de yazmayınca kendimi kötü hissediyorum, eğer yazmazsam o gün düşündüklerimin çok büyük bir kısmını unutacağım veya o düşünceleri zihnime hapsedip gereksiz kalabalık yapacağım. Yazmak ise zihnimdeki düşünceler dünyasının gerçek dünya ile buluşmasını sağlıyor.
Bir de her geçen gün yazmak hem daha zorlaşıyor hem de daha kolaylaşıyor. Zorlaşmasının nedeni; düşündüklerimi yazıya aktarırken çok daha özenle ve olabildiği kadar ayrıntıyı düzgün bir şekilde anlatmaya çalışıyorum. Kolaylaşıyor; çünkü her gün yazdığım için kelimeleri yan yana sıralamak refleks haline gelmeye başladı. Bazen düşündüğümü düşünmeden yazdığım bile oluyor. Örneğin şu an öyle yazıyorum. Yani bir sonraki cümleyi düşünmeden yazıyorum.
Günlük olarak şu kadar kelime yazacağım gibi bir sınırım da yok. Kalemi alıp deftere yazdığım zaman sınırım genelde elimin ağrımaya başlaması oluyor. Bilgisayarda ise; ne zaman yazdığım yazıdan tatmin olursam o zaman duruyorum. Bu sebepten 2000'in üzerinde kelime yazıp, tatmin olmayıp silip, yazmaya baştan başladığım zamanlarda var.
Çok uzatmadan toparlarsam, aslında her şey şu döngünün içerisinde oluyor;
Düşünüyorum → Yazıyorum → Yazdıkça yazasım geliyor → Yazdıklarım üzerinden tekrar düşünüyorum → Yine başlıyorum yazmaya.
belki gelecekte bir gün kitabım bile olur :-)
Okuduğunuz için çok teşekkür ederim.