Mutlu oluyorum, kızıyorum,üzülüyorum. Ben yazarak yaşıyorum. Ben bir şeylerin anlamına kafa yorarak yaşıyorum. Mesela senin için bir kahve sadece bir kahve olabilir ama benim için o kahve; dünyanın çok başka bir yerinden gelmiş, kokusunda mutluluk olan bir şeydir. Sen beni yargılayamazsın bende seni yargılayamam. Herkesin kendine ait kabulleri vardır.
Bugün bir video izledim Nazi Kampında bir dönem yaşamış sonrasında kanser olan piyanist bir kadın. 108 yaşında ve ortalama bir insandan daha mutlu ve hayattan daha fazla zevk alıyor. Hayatta her zaman kötü şeyler vardır ama önemli olan iyi yönüne bakmaktır. Bencillik güzeldir. Kalpsiz ve merhametsizlik güzeldir demiyorum. Kendini sevmek güzeldir. O kadın kendini seviyordu. Bende kendimi seviyorum. Kendimi herkesten daha fazla düşünüyorum. Bence bencillik kötü bir sıfat değil,olmamalı.
Ben otobüsün içinde kendi kendime gülüyorum. Çünkü olduğum yerden memnunum. Şuana kadar yaptığım en küçük bir şeyden pişman değilim. Hepsini yapmaktan zevk aldım çünkü. İnsanlar bana çoğu zaman anormal ve değişik olduğumu söylüyorlar ki bu git gide artıyor. Ben biri bana ders çalışmak zorundasın dediği zaman ders çalışmam. Onun yerine açıp bir bölüm dizi izlerim. Ama canım istediğinde her şeyi en iyisi şeklinde yaparım. Çoğu şeyi yarıda özenmeden bırakırım. Ama tamamladıklarımla buradayım.
Seni sakinlik mutlu edebilir ama ben oradan oraya yetişerek yaşamalıyım. Ben inandığım şeyleri yaparım. Şu hayatımı en güzel anlamlandıran şeyler seyahat , daha fazla seyahat,hep seyahat. Bunun verdiği his hiçbir şeyde yok. Birde daha çok fotoğraf. Çünkü ben hayatımın her anını seviyorum. Her anı kalıcı olsun istiyorum. Ben güzel yaşamak istiyorum.