Hani bazen sabah uyandiginda o gidislerin bana gordugum bi kabus gibi geliyor ya.. onu seviyorum. Hala benimmissin gibi… hala bizmisiz gibi. Telefonuma baktigimda senden gelen bir mesajla baslicam gune diyorum.. bakiyorum telefona.. yok. Ne sen varsin. Ne baska bisey. Bir suru birileri biseyler yazmis oluyor. Tutamiyor ki kimse yerini. Kimse senden gelen o mesaji okudugumdaki tebessumu olusturmuyor ki dudaklarimda… Kimseyi koyamiyorum ki yerine. Kimseyle dusunemiyorum ki hayallerimizi. Yasadiklarimizi baskasiyla dusunemiyorum. Ne seni ne kendimi baskasiyla dusunemiyorum iste. Insanlar unut ya yeter artik diyolar cok nadir seni ne kadar ozledigimi soylemis bulunuyorum da bazen ya da gozlerim doluyor bi sekilde aklima geliyorsun. Birlikte hic adim atmadigimiz bu sehirde bile herhangi bir yerde aklima geliyorsun. Bizim hayallerimiz bu sehirdeydi sevgilim… giden sevgilim.. belki de hic benim olmayan sevgilim. Herneyse bak senden baslayinca boyle dagitiyorum konuyu… unut diyorlar diyordum. Unut demekle unutuluyormus gibi. En komigi de baskasini sev diyorlar. Baskasini sev ne demek ya… baskasi…. onu da gectim sevmek elinde olan birsey gibi. O degil de Sevmek elimde olsa yine seni severdim ben. Cunku sen ve ben yani bizken seni sevmek ayri bi tutkulu sadece benken de tutkulu ama bu hala ikimiz arasinda bisey. Sen hayatimdan ciktin saniyorsun ama cikmadin. Gozlerim doluyor bazen… yine mi o diyorlar.. hayir sadece ozledim aklima geldi diyorum. Icimden gecenlerse cok farkli ben onu asla anlatamam. Her biseyin ozledim. En nefret ettigim davranislarina bile hasretim. Alistim aslinda artik o kadar kahretmiyorum kendimi. Hani o ilk ayrildigimiz andaki hickira hickira aglayislarim var ya iste, bunlar bir zamanlar ” sevgilimm aglama benim icin hem sen uzunce ben de uzuluyorum hissediyorum uzulme bak beni de uzme” diyen insanin umrunda bile olmamisti. Vicdansizsin sevgili. Hayattaki en buyuk aci bu olsa gerek. Yasadiklarimizi, seni, sesini, gozlerini…sozlerini, sarilisini hatirladikca kalbine saplanan icinde olusan o aci olmali dunyadaki en buyuk aci. Bir tuhaf seviyorum seni biraz nefret biraz ask… gelme aklima yeter gelme. En mutlu animda bile sen aklima geldin diye aglamaktan biktim. Yeter artik. Aglicaksam kollarinda agliyim. Aglatacaksan yaninda aglat. Bunca soylenecek sey varken hala rehberimde dolasirken naber nasilsin bile yazamamam cok aci degil mi. Ben kimseye karsi boyle farkli hissetmedim. Evet tamam belki sevdim hatta belki senden de cok sevdim baska birini ama sen cok farklisin cok ama cok farklisin. Sen gitmemeliydin. Biz… bizim birbirimiz icin yaratilmis olma dusuncesi o kadar cok benimsemisti ki benligimi.. soyle sevgilim ne yapicam ben sen yokken? Kim sevecek senin gibi? Kim hissettirecek sevgisini bu denli.. kime yazicam ben. Kiminle uyicam. Kiminle uyanicam. Kime sarilcam. Kime aglicam. Sevgilim napicam ben? Konussak bari? Telefon ekranima en cok sen yakisiyosun. Yanima en cok sen yakisiyosun. Diyecegim osana