Aslında sevgili dostlarım sistemin kendisi bir ana gibi doğuruyor; hırsızı, katili, yalancıyı, kötüyü. İşin tuhaf yanı aileler de olağan gücüyle, tüm cahilliğiyle eşlik ediyor olan bitene. Çocuklar eğitimsiz anne babaların ellerinde ölüyor, sonrasında topluma ve bizzat kendisine katkısı olmayan vasıfsız ruhlar olarak boy gösteriyor. Değişim şart! Ki değişmek istiyorsak, eski köye yeni adet getirmek istiyorsak bu köhnemiş düzene bir tokat da biz atmak istiyorsak, yolculuğa ilk kendi adımımızı atmamız şart. Sen değişeceksin, o değişecek sonunda biz değişeceğiz.
Başımıza ne geldiyse şikayet edip, hiç bir şey yapmayanların yüzünden geldi. Artık harekete geçme zamanı, artık dans edip şarkı söyleme zamanı, artık sevmek zamanı, susma zamanı değil dostlarım. Acılar acıları doğurmasın artık, gülümsemeler yağmur misali yağsın üstümüze, bu şehrin ışıkları yok etsin tüm karayı, karanlıkları. Yeniden yaşayalım aptalca ölmemek üzere.