Uzun yol süresince deneyimlediğim bir şey ile gözlerinizden bir müsaade isteyerek başlayayım yazıma. Özetle hayatımızda çok üstüne düşmediğimiz ve güzelliğini çok dillendirmeye gereksinim duymadığımız şeylerin yeri ve zamanı geldiğinde ne kadar nadide olduklarını görebilmek ve bu tanıklığın insan üstündeki şaşırtıcı etkisi...
Hepimiz müzik dinleriz belki spotify kullanıyorsanız bir sürü playlist'iniz vardır. Beğendiğiniz müzikler adı üstünde beğenmiş olduğunuz müzikler dahi olsa normal bir gün içinde daha çalmasına müsaade etmeden geçtiğiniz nice şarkılar vardır. Bugün fark ettiğim husus gün içinde seri seri atladığım şarkıların uzun yolculuk esnasında ne kadar hoş ve mükemmel olduklarını görmek oldu. Muhteşem bir deneyimdi.
Çok konuşan ve buluşunca kafa açan tanıdıklarınız muhakkak vardır. Buluşmaları ertelemek için bahaneler türettiğiniz bu insanların bu uzun yolculukta ne kadar önemli olduklarını deneyimledim bugün. Aslında her şey yerine göre maksimum önemine kavuşuyor. Bunun üstüne yaşadığımız ve hatırlamakta zorlandığımız yersiz sevinçler geldi aklıma acaba yerine denk gelemedik diye mi uçup gittiler aklımızdan?
Mesela yersiz ramak kala sıyrıldığımız olaylar yaşamışsınızdır. O kazaların da yeri değildi belki ve bu yüzden kıl payı kurtulduk onlardan.
Şimdi kendini çökmüş, bitap düşmüş, çürümeye durmuş, solgun ve bitkin hissediyorsan. Daha önce hissettiğin değerini hissedemiyorsan, sevinçlerinin kederlerinden daha az olduğunu düşünüyor ve melankolik bir havaya bürünüyorsan sözüm sana;
- Yeri değildir be bazen... Yeri geldiğinde geçecektir. Şu an yeri gelen şey sabırdır. Yersiz olan ise kendini paralaman...
Yerini bekle yeri gelecek ve yeri geldiğinde geçecek.
"Tohum toprakta filizlenir
Çiçek dalında açar
Her şey yerinde güzeldir
Yerine göredir tüm bu yaşananlar"
Sevgiler...