YEŞİLİMSİ

Ay vurmuş saçlarına
Gül doğmuş yanağına
Sır dolmuş bağrına
Ağlıyor yeşil gözlüm

Gülmemiş bahtı kara
Suskun ömrü oldukca
Sevgiye susadıkça
Ağlıyor yeşil gözlüm

Derdini sineye dökünce
Çok çilleler çekdikçe
Yüzü hiç gülmeyince
Ağlıyor yeşil gözlüm

Karşısında bir vefasızla
kanayan iç yarasıyla
Canı yanıp durdukça
Ağlıyor yeşil gözlüm