Bilinç kaderden sıyrıldığında insanı yaşamdan eder. Çünkü kadercilik bilincin kolaylıkla sığınabileceği bir limandır. Farkındalık ile kaderden öteye geçilirse atılan her adımın bile nedeni sorulur. Her neden cevapsız pek çok soruyla birlikte insanın belki en basit tanımla denge mekanizmasını bile elinden alır. Sorgulananın kabiliyeti düşmeye eğilimli olduğu için mekanik hareketler istemsizce sorgulanırsa istemli birer kusura dönüşür. Yürüyüşünü sorgulayan insan, yürümeyi başaramayacağı gibi daha derin bir alana inerse onu unutabilir. Kaderini hatırlayan insan da kaderinin kontrolünde olduğunu hissettiğinde yaşamayı beceremez, hatta yaşamayı da unutabilir.