YILDIZLARIN ALTINDA

Beynimizin bu kadar aktif çalışıp sizi yönetmesi ve bizi bazı kararlara mecbur bırakması aşkı bile irademle yaşayamazken isyan etmenin bir faydası yoktu..
Hem fiziksel hem zihinsel değişimlerin mutasyona uğraması ve benliğimizi değişmesi fiziksel olarak daha güçlü zihinsel olarak daha karmaşık bir hal alması.
Ruhum ruhumdan delice çıkmak ister gibi işkence ediyor zihnime bazen kendimi kalabalık insanlar
arasında bazen de bir tren istasyonun da buluyorum ayak sesleri geliyor kulağıma dönüp bakmak
istiyorum ama ayaklarım zemin ile bir olmuş gibi bunu imkansız hale getiriyordu gözümün önünde
Sayısız suret geçiyor bir koşuşturma, heyecan, özlem barındıran bir is var hava da
Kafamın içi tren garı olmuş ses karmaşasına maruz kalmış saatli bir bomba gibiyim zihnimde
yaratılmış gerçek ve kurgunun olduğu bu evren de sıkıştım...
Asıl hikaye şimdi başlıyordu rol sırası gecenin siyahındaydı
“oysa kalbim en dokunaklı sahnelere bile hazırdı “
Bu kadara şeye rağmen halen yazacak şeylerim olması garip susturmak istiyorum kendimi bu baskı, bu süreç, bu zaman, bu döngü ve insanlar artık yabancı bana.
Sanki bilmediğim bir gezegende Terkedilmiş gibiyim dönen sadece dünya değildi zihnimde beraberinde yeni bir gezegen yarattı kendine bu sınavda ne kazanabiliyorum ne kaybedebiliyorum
Programlanmış gibiyim susturmak istiyorum kendimi ama sustukça daha çok haykırır gibi yüreğim
Oysa hepimiz içimizde ki ruhu bu bedene tutsak etmedik mi hepimiz sakladık, kaçtık ve kaçıyoruz
Hepimizin itiraf edeceği sırları olmalı Sayısız gecelere Sayısız nöbetlerimiz var biz aynı gökyüzünde sayısız kere buluştuk yıldızların altında...