Geceye biraz bilinç kaybı...
Gözlerimi kapattım bu sadece bir oyundu. Yaşamak istemediğim bir oyun. Belki zamanda yolculuk yapabilirdim. Geçmiş acı veriyordu. Gelecek belirsizdi. Şu anı ise hiç yaşamak istemiyordum. Geleceğe yapılacak bu yolculuk anı geçmişe çevirecekti. İşte bu iyiydi.
Gözlerimi açtım. Zaman boyut değiştirmedi. Gelecek gemisi bir yıldız misali kaydı. Binemediğim bu gemiye elveda. Kim bilir? Benim için belki de bir Titanic'ti.
Ve geriye yine an kaldı.
Yaşamam gereken bir an...
Bitirmem gereken bir oyun...
Gözlerimi araladığımda, görebildiğim tek şey, yüce bir el tarafından yıldızlarla döşenmiş, sonsuzluğu andıran bir lacivertlikti.
Lacivertlik.
Hayatım gökyüzünde saklıydı.
Bulutsuz bir gecede siyahı da hücrelerine katmış bir mavilikte gizliydim. Belki yıldız olsaydım parlayacaktım, ay olsaydım daha kolay bulunacaktım. Ama ben bu lacivertlikte; ışıkları henüz bize ulaşamamış ve hiç bir zaman ulaşamayacak olan yıldızları seçtim.
⭐⭐⭐