Üzgünüm, ben öyle kurduğun hayaller kadar çirkin değilim.
Yine de mutlu ol, kafanın içerisi gibi karanlıktır yerim.
Biraz masum olmak istesen bana yapabileceğin en büyük kötülüğü yapardın, biliyorum.
Ben zaten cehennem gibi bir yeri zihninde barındıran insanlardan gördüğüm iyiliklerle yetiniyorum.
Bir gün ölümle burun buruna, bir gün uçurumun kenarında atlamaya kararlıyım.
Bugünü düşünmeden yarına umut besleyen insanlar kadar kendime zararlıyım.
Bir yağmur damlası gibiyim, düştüğüm yerde üstüme basmayı sevenlerin ayaklarına sarılmış.
Bir tezgahta aynayım, asıl önemli olanlar arasına sıkıştırılıp kırılmış.
Ve ben senin için sıradan bir insanım artık, ne kalbim var ne şerefim.
Senin eksikliklerini tamamlayayım derken, senin olduğun kadar eksiğim şimdi.