YOL BENİM, YOLCU BENİM

Hayata dair tutunduğum ne varsa, kıymetini bildim hep. Tutunduklarımın elimden kayıverdiği de oldu. Avcumun içini sımsıkı kavradığı da. Umudumu kaybettiğimde oldu, sığındığım hayallerden kaçtığımda, hep bir şeyler eksikte oldu peki, eksikleri yana yana tamamladığımda. Nereden baksam eğriyi gördüğümde oldu, gördüğümün doğruluğuna inandığımda, olduğu gibi kabul ettiklerimde oldu, değiştirmeye çalıştıklarım da, doluya koysam olmadı bazen, boşa koydum dolmadı da.
Belki yarım kaldı tamamlanmadı ya da tamamlarken bir bir eksiliverdi ne varsa.
"Hayat" benim ya!
Yol benim,
yolcu benim,
yoldaş seçtiklerimde oldu,
yolda indirdiklerimde.
Yolda bulduklarıma değişmediğim benliğimle, simdi sıra yol vereceklerim de.