Yolcu

Çok zaman geçti be arkadaş. Acı çekeceksin, asla mutlu da olamayacaksın. Hesap sorulacak ve sen nasıl diyeceksin ki keskin köşeli bir seçenekti benimkisi diye. Desen de affolacak mı? Sen zoru başardığını sanacaksın. Ama sana geç şuraya deyip yollayacaklar. Yalanları kul affedemiyor, hatta bazı yanlışları kul bile düzeltemiyor. İki seçenek var arkadaş: Ya şimdi ya ahir zamanda. İnan bana kalsa sorun yok ama adalet seni kendinde bırakır mı sanıyorsun? Her hüznünde kalbin sancır, unutma ki sen mutlu olduğun her âna bir hüzün biriktiriyorsun. İnsan böyle işte. Bu dünyada ne yaşarsan ve ne yaşatırsan zıttını da biriktirirsin. İyilikler iyilikleri doğursa da dünyada acının ahir zamanda acısı kalmaz. Adaleti var, o da sana masum davranmaz. Ama burada ödemediği bedelleri insan öder bir şekilde. Ben alışkınım arkadaş, bana dokunmaz bir süre sonra. Ama sen bitersin, duymazlar bağırma. Ah şu yollar, yolcularına seçimlerinin sonuçlarını serer. Neden üzgünüm dersen; Tanrı bilir neye sebep oldun şimdi benden duyma. Ama kurtuldun biliyor musun? İyi seçim, en azından bir süre.. Pesimizm ütopyası falan biliyorsun be arkadaş.