Yolunda gitmeyen bir çok şey

Şu hayatta hiçbir şey yolunda gitmez mi dersiniz bazen. Ben onu hep diyorum. Hiçbir şey ama hiçbir şey hiçbir zaman yolunda olmuyor. Sanırım olmayacakta. Annesi ile babasının ayrılığını daha yeni hazmetmiş bir kardeş büyüten ben, şimdi göz göre göre babamın evlenmesini izleyeceğim. Hemde makyajsız zombiye benzeyen bir kadınla. Bunu hazmetmek benim için asıl zor olan olay olacak. Beni pek umursamayan bir baba, ve babasını deli gibi seven bir kız olarak kalacağım sanırım her zaman. Bir de üniversite işi çıktı, İzmir'den gidiyorum. Bir allahın kulu da kalkıp demiyor ki ben seni özleyeceğim. Evet bilin, hiçbir şey yolunda gitmiyor. Herkes bana ters, herşey bana ters. Dünyada bir kısır döngü var ve ben bu kısır döngünün kilometrelerce uzağındayım. Küçükten daha annelik duygusuna birnevi sahip olan ben, üniversiteye bambaşka bir şehire gittiğimde özlediğim bir çocuk bırakacağım geriye; kardeşim. Bir kaç dosta sahiptim, onlar da yoklarmış gibi. Sanki hiç olmamışlar gibi hissediyorum. Biri zaten tamamiyle beni terketti, tamamiyle kaybettim geriye pek birşey kalmasa da olur artık. Arkadaşınım, dostunum diye geçinenler durumumdan halimdense bir haberler. Şu an daha iyi anlıyorum. Hayatımda hiçbir şey yolunda değil, ve ben hala bulunduğum durumda etrafıma gülücükler saçmayı beceriyorum. Fakat hayata karşı her zaman ezilen taraf olacağım malum.