Yorgunluk yok Kuşlar var!

Yorgunluğu açıkla dese biri...
Yığıldığın duyguların altında kalmak derim.
Titreyen yüreğinin sesini kimsenin duymadığı o andır derim.
Sakinlik ile sarılacak eller varken,
Hırçınlıkla saldıranların ülkesi derim.
Kimseden hiç birşey beklememeyi öğrendiğinde,
Hiçliğin yalnızlık senfonisi ile seslenişi derim.
Yorgunluk nedir dersen!
Aynaya baktığında yaşanmadı saydığın yıllardır derim.
Kahbece vurup sırtından,
Sonra yıllar sonra hak aklına gelenlerle çevrelendiğin bir diyar derim.
Yorgun musun dersem!
Bencillik ile harmanlanmış adaletsiz bir dünya ırkıyla yaşamıyor musun derim.
Birde kuşların sesi var derim...
Bu evreni gökkuşağına bulayan.
Yorgunluğa meydan okuyan.
Geleceğe kucak açmayı sağlayan...
Sahi kuşlara bakıyor musun arada?