YORULDUM SENSİZLİKTE

Ey yâr........
Ben en çok...
Seni özleyince yoruluyorum.
Uyuyup uyanmak istemiyorum.
Uyursam düşünmüyorum çünkü.
Rüyalarımda daha güzelsin hiç bitmesin istiyorum..
Uyanmaktan korkuyorum çünkü,
Uyanınca sen gidiyorsun..
Yüreğim sızlıyor kemiklerim kırılmış gibi ağrıyor uynınca..
Gözlerim doluyor hüzünleniyorum
Cümleler boğazımda düğümleniyor ...
Seninle hiç yaşayamadım ama,
Sensizliği yaşıyorum yokluğunda
Yarınlar çok uzak...
Dünler geçmişte kaldı..
Bugün ise çok yorgunum...
Ne sana hasret kaldığımdan.
Nede seni çok özlediğimden.
Haberin yok ...!
Ey yâr...
Seni beklemek de ...
Özlemek de çok zor..
Y O R U L D U M...