Yüreği sonbahar ayazında kalmışların şiiri... Güz ayaza dolanır da
Yokluğun sancılanır durur,
Bu diyarların cana yapışmış yalnızlığında
Sorgusuz sualsiz seni ister yanında
Cehennemin ortasında kalmışçasına
Boş sözlerle avunacak, takati yoktur yarasında...
Bir gece ansızın bir düşten sıyrılırcasına
Sarmak ister yüreğini yokluğunda
Her huzura yelken açtığımda
Sen olmayınca yanı başımda
Nefesim daralır bu ayazda
Üşüyorum, çok üşüyorum yokluğunda
Yüreğim ayazlara tutulur gözyaşlarımla
Elimde bir demet, sararmış yapraklar,
Solan düşler avuçlarımda can bulamaz,
Gönülde mevsim, sonbahar da... ? ? ?
SELDA ÖZTÜRK