YÜZLEŞME
Değişim

Sahilde bir süre oturduktan sonra, Ceren ile Yasemin eve gitmek için yol aldılar. Eve vardıklarında Yasemin odasına geçti. Kutusundaki monolog defterini çıkardı ve yeni bir sayfaya yazmaya başladı.
...
Karanlığı sevmek suç mu ? Peki karanlık nedir?bizim karanlıklar içinde aydınlığımız yok mu ? Bence karanlık bizim aydınlığımız çünkü geceleri tek başımıza kaldığımızda aslında o ışıksız ortam bize benliğimizi teslim eder o sahte yüzler bir an kendini gerçekle değiştirir.Karanlık olan şey bana göre içimiz ve bu içimiz aslında görünmeyen milyonlarca şeyi nitelendiriyor,bazen de hissettiriyor.karanlık bir zaman değil karanlık her zaman olan bir şey içimizde yaşam boyu devam eden bizi biz yapan bir çeşit ihtiyaçdır.
...
Devamını getirmeden tekrar kutunun içine koydu. Bu aslında bir bakıma Yaseminin karanlığı da anlama isteği gibiydi. Fakat; o da doktorun dediklerinin doğruluğuna inanarak bu şekilde kendisini geriye atmak istemedi. Kutuyu aldığı yere koyarak, üzerini değişti ve mutfakta duran Cerenin yanına geçti, Ceren kahve hazırlıyordu. Yaseminde yanına atıştımalık olarak bir şeyler hazırladı. Beraber kahve ve atıştırmalıkları alarak balkona geçtiler.Balkonda oturup gökyüzünün kızıllığını seyir ettiler. Yasemin bu sefer Cerene soru sordu. Bu soru ''sence karanlık nedir?'' oldu. Ceren biraz gülümseyerek ''bence;karanlık, hiçliğin evrende yansıma şeklidir. Tıpkı uzaydaki kara delik gibi çekim kuvveti güçlü, alıp seni yutar nitelikte'' dedi. Yasemin bu açıdan sunulan bakışa karşılık biraz hayret biraz da korku hissetti ve kendi içinde düşünmeye başladı. Ceren bunu fark ettiğinde, Yasemine ''sence peki nedir?'' diye sordu. Yasemin bu sorunun cevabını bilmiyordu. Çünkü; iki anlamda da onda boşluk hissi yaratan bir durumdu. Cerene bakarak ''bilmiyorum '' dedi, Ceren ona '' zaten bazı şeyler; bilinmediği için gerçek değildir ve aslında gerçek bile değişebiliyorken , bilinmezlikte değişebilir.'' dedi. Yasemin bu mantıklı cevap karşısında gülümsedi ve Cerene ''bu kadar şey arasında gerçek bile değişebilirken, biz nasıl uyum sağlarız evrene ?'' dedi. Ceren bu soru karşısında suskunlaştı,bir süre sonra; ''Her şey değişir. Değişmeyen tek şey değişimdir.(Heraklitos)'' dedi ve ardından ekledi ''ne kadar değiştimiz değil , önemli olan o değişimdeki doğruyu bulmaktır. Tabi bu da insandan insana değişebilir.Fakat;bize verilen vicdan ve irade ile bu değişimlere ayak uydurabiliriz.'' dedi. Yasemin bu düşüncelerin bir nevi kendi içinde çeliştiği kişilik olduğunu düşündü. Bu konuşmalar sonrasında iki tarafta güneşin batışını izleyerek suskunlaştı. Kendi içlerinde ise o suskunluk bir hiçti.