Yasemin kendini çok değişik hissediyordu. Vücudu uyuşmuş halde yatakta kıvranıyordu. Ceren evde yoktu; dersi olduğu için erkenden kalkıp okula gitmişti. Yasemin ise evde kalmış, kendi ile savaş halindeydi. Eskisinden daha yoğun hissettiği travmaları; sanki aklına hapis etmişti onu, sürekli aynı döngüyü yaşayıp duruyordu. Bu duruma o kadar öfke duyuyordu ki, kendinde suç arayıp bu durumu daha da çıkmaza sokuyordu. Yasemin
aslında çok hisli bir hissizdi. Çünkü hissettiği şeyler gerçek hisler değil sadece başkalarının ona kattığı hislerdi. Bu olay onun için çıkmaz bir sokağın sonu gibiydi. B olaya karşı tepkisi ise çıkmaz sokaktan geri dönmemekti. Yasemin kendine ne olduğunu anlamak için ne kadar savaş verse bile anlamak için değil daha da anlamsızlaştırmak için hareket ediyordu. Onun için ise bu durum böyle gözükmüyordu. Yasemin yataktan doğrulup düşüncelerinden anlık firar etti ve bir enerji patlaması ile ağlamaya başladı. Bu ağlama ona iyi gelmişti. Yataktan kalkıp gözyaşlarını sildi ve sıcak bir duş aldı. Kendini oyalamak için; temizlik, yemek, dans, çöp atma eylemlerini gerçekleştirdi. Saat bir hayli geç olmuştu Ceren onu arayıp '' bir şey ister misin?'' diye sordu, Yasemin ise cevap olarak '' ekmek al '' dedi. Cerenin geleceğini fark eden Yasemin masayı hazırladı ve Cereni beklemeye başladı. Ceren geldiğinde evi baştan aşağı süzdü, bir anda Yasemine dönüp '' burası neresi?'' diyerek gülmeye başladı. Yasemin ona bakarak '' Çırağanlar Konağı'' cevabını verdi. Ceren kahkaha atarak masaya oturdu. Beraber yemek yerken Ceren Yaseminde bir farklılık hissetti ve Yasemine '' sen iyi misin ?'' dedi. Yasemin ise '' tabi ki'' cevabını verdi. Ceren hiç bozuntuya vermeden ''tamam'' dedi, Yaseminde gülümseyerek ona baktı. Ceren daha fazla dayanamayıp ''anlamlı şeyleri anlamsız hale getirerek kaçamazsın'' dedi. Yasemin tekrardan ona ''iyiyim'' dedi. Ceren yemeğini yedikten sonra kaldırıp odasına geçti ve Yasemin bu durumu görünce Cerenin yanına gitti, ona '' şu an konuşmak istemiyorum, özür dilerim'' dedi. Ceren başını tamam anlamında sallayarak uyumaya başladı. Yasemin masayı toparladıktan sonra odasına geçip resim yapmaya başladı. Resimde; bir kız çizdi ruhu ondan ayrılmış şekilde, bu kız çok duygusuz bakışa sahipti. Resmi tamamlamadan ,diğer tamamlanmamış resimlerin olduğu kutuya koydu. kutuya koyduktan sonra uyumak için yatağına geçti ve uyudu.