YÜZLEŞME
Monolog Defteri

Yüzüne koyduğu gülümseme ne kadar gerçekti tartışılır. Fakat, her şeye rağmen ayakta durması ve kendini araması belki de en iyi dersti. Umutsuz olan yarınlar diye başlayıp susturduğumuz bütün hisleri bile haykırtan, umuttu bu ders.
Yasemin aynanın karşısından ayrılıp, masaya oturdu ve monolog defterine tekrardan yazmaya başladı.
...
Zaman her şeyi değiştiriyor.Gizlice,sessizce bir an ne olduğuna şaşırıyor insan.En çokta insanları değiştiriyor aslında.Biz hep ileri doğru gittikçe hep bizi farklı karakterlerde insan yapıyor. Belki de olgunlaşıyoruzdur ya da daha da dibe çöküyoruzdur.Fakat sabit kalmıyoruz hiçbir zaman.Bu da hayatın bize hazırladığı senaryo sanırım.Başrolde yine sen varsın fakat farklı bir tipte ve farklı kişilerle.Değişmeyen tek şey değişimdir diye boşuna denilmedi gibi.Sanki düşünürler bizi aklında kurdu ve bize göre kararlar aldı ardından sonuçlarını verdi.Peki sen bu hayatta kendini hangi değişimler içinde buluyorsun? Ben mesela artık çocuk gibi karşılamıyorum insanların hatalarını ve artık kendi başıma aldığım kararların sonuçlarını da düşünüyorum.Zaman bana ben zamana inat ilerliyoruz , bu yolu. Uzun lafın kısası zaman değiştikçe bende değişiyorum.
...
Diye yazdı ve derin bir nefes aldı. Sanki içinde çoşan gerçekler karşısında dikilmiş gibi; Melankolik bir vaziyette durdu. Daha sonra bu gerçeklerin ağır gelmesinden dolayı dalıp gitti sessizliğinde. O sırada Ceren ona seslendi, fakat Yasemin bunu bile duymadı. Ardından Ceren Yaseminin yaına gelerek ona dokundu ve Yasemin birden ne olduğunu anlamadan irkildi. Ceren ona ''iyi misin?'' dedi. Yaseminde Cerene ''iyiyim, hatta şu an daha iyiyim'' dedi. Ceren bu cümlenin gerçek olmasından şüphe duysa bile Yaseminin bir şeyler düşünüp bunu dediğini anladı ve ''güzel'' dedi. Ortada bir anlık sessizlik oldu, bu sırada Ceren neden geldiğini hatırladı ve Yasemine '' Yarın kliniğe çağrıldın'' dedi. Yaseminde yine garip bir gülümseme ile '' teşekkür ederim'' dedi. Ardından Yasemin Cerene uyumak istediğini söyledi. Ceren şaşkın şaşkın ne olduğunu anlamadan ''tamam'' dedi ve odadan ayrıldı. Yaseminde monolog defterini kutuya koydu, yerinden kalkarak uyumaya gitti.