YÜZLEŞME
Monolog defteri

Boşboş duvarları izlerken Yasemin birden yerinden kalkıp, monolog defterini almaya gitti. Monolog defterine yazdığı şeyleri baştan sona okumaya başladı. Bu sırada yazdığı şeylerin duygularına göre melankolik bir hal almıştı. Okumayı bitirdiğinde defterini okuma amacını farkına varmıştı. Önceden beri gördüğü; sarmaşıklar, hastane ve seslerin neden olabileceğini, bütün şekilde bakmak içindi. Fakat bir sonuç bulamamıştı. Bu durum karşısında bir sonuca varamaması onu birinden yardım istemeye sürükledi. Hemen Ayşe doktoru arayarak durumu anlattı ve ona defterini vermek istediğini söyledi. Ayşe doktor bunun iyi bir şey olabileceğini düşünerek, yarına randevu ayarladı. Yasemin biraz huzurlu biraz huzursuz halde nefes aldı. aniden verdiği kararı sorgulayarak :'' Keşke aramasaydım'' dedi. Kendini bu kadar paylaşmak onu savunmasız hissettirdi. Fakat sonrasında monoloğun diyaloğa dönüşmesi iyi olur diye düşündü. Daha fazla düşünmemek için odasından çıkıp, Cerenin yanına geçti. Ceren, Yasemini görünce: '' özür dilerim'' dedi. Yasemin bunun sabahtan konuştukları konu olduğunu anladı ve Cerene:''sorun değil'' diyerek, sarıldı. Ceren kalkıp Yasemine kahve hazırladı bu sırada Yasemin: ''yarın kliniğe gidiyorum, okula gelmeyeceğim'' dedi. Ceren mutfaktan gelerek :''bende seninle geleyim mi ?'' diye sordu. Yasemin başını hayır şeklinde sallayarak, Cerene:''okuldan sonra buluşuruz'' dedi. Ceren:'' tamam'' diyerek kahve hazırlamaya devam etti.