YÜZLEŞME
''Var olduğun sürece ''

Yasemin bu olayların psikolojik olduğunu düşünse bile aslında olay öyle değildi. Yasemin odasında otururken birden ağlamaya başladı. bu duygu boşalmaları artmıştı. Sesi duyan Ceren Yaseminin yanına koşarak ona sarıldı ve ona ''ne oldu?'' dedi. Yasemin hıçkırıklarını susturarak ona ''garip şeyler görüyorum'' dedi. Ceren biraz korkarak onun yanından kalkıp doktoru aradı. Doktor Ayşe ona ''yarın kliniğe gelmelerini söyledi'' o sırada Ceren Yasemini sakinleştirmek için papatya çayı yaptı ve onun yanına oturdu. Yasemin çayı içmeye başladı biraz sakinleşse bile içten içe delirme duygusu ile kendisine engel olamıyordu. Ceren bu durumu görünce daha fazla dayanamadı ve o da ağlamaya başladı. fakat bu durumda kendine hakim olması gerektiğini anladı ve hemen Yasemini alıp duşa götürdü. Soğuk suyun altına soktu, Yasemin şok halde soğuğun etkisi ile biraz daha kendine geldi. Ceren onu yormanın daha iyi olacağını anladı ve onu dışarıya koşmaya çıkardı. Yasemin koşmayı çok seviyordu ve sevdiği bu eylem ona iyi gelebilirdi. Öyle de oldu o kadar hızlı koşuyordu ki sanki içindeki acıları harekete geçirmişti. Fakat ne kadar harekete geçse bile o acılar sonunda yine onunla kalacaklardı. Ceren bir yandan yorulmuş ve ter halde Yasemine bakıyordu. Onun için değerdi çünkü, o Ceren için anlamlı biriydi. Yasemin kendine gelmişti, Cerenin terli halini görünce hemen eve gitmek istedi. Ceren üzerini değiştirirken Yasemin ona sıcak çikolata hazırladı. Beraber oturdular ve Yasemin Cerene ''iyi ki varsın'' dedi. Ceren bu cümlenin çok anlamlı olduğunu hep biliyordu ve o da Yasemine ''var olduğun sürece'' dedi. Ceren Yasemine beraber uyuyalım dedi ve Yaseminde bunun iyi olacağını düşündü, beraber uyumaya gittiler.