Zaafımm (VIII.IX)

Beni tekrar hayata bağlayan Hayatımın en güzel ve en özel mucizesi Bir çift göze müptelayım , bir çift ele tutundum hayata sımsıkı sarılabilmek için , minik tebessümüne kurdum limanımı... O Güldükçe o ıssız liman varya öyle güzelleşiyor ki en güzel en özel limanım... ılık ılık esen rüzgarın ezgisi gibi sesiyle huzuru tattı yüreğim... Bir tarafım hep boş ıssız bir hisse takılı kalıyordu minik yüreğinin heyecanlı atışıyla doldurdum boş yanımı , usulca sahile sarılan dalga gibi sarıldım varlığına içime derince çektiğim nefesim oldu... yürüdüğüm karanlık yoldaki ay ışığım oldu huzura bürünen kokusu... gözüm kapalı bile yürüyebiliyorum artık korkmuyorum güvende hissediyorum yanında... Minik tebessümüne kurduğum limanıma aitim... gülümseyince dudağının kenarında ki o çukurda hayat buldu yüreğimde en sessiz diye adlandırdığım gemim... güvertesine pusulam diye güzel gözlerini koydum... Haritam diye de yüreğini koydum minik ama koskocaman yüreğini bana rahat nefes aldıran yüreği... Rotam ise hep yüreğine giden yollar... Rotam bazen dalgalı, bazen sert rüzgarlı , bazen yağmurlu , bazen dingin , bazen akşamüstü batan güneşin sessizliği gibi... Ben hep pusulayı izliyorum... gülünce badem badem olan gözlerini... Gözlerinin derinliği gökyüzü gibi uçsuz bucaksız baktıkça beni içine alıyor ... Parlaklığı ise gecenin pusulası olan kutup yıldızı gibi... Tesadüfen dinlediğim en güzel şarkım oldu kalbinin sesi... yüreğimin her Saniye takılı kaldığı En özel zaafım... İyi ki varsın güzel gözlüm