Zaman Adam

Bir rüyada gibiyim. Uçuyor gibi hissediyorum. Kanatlarım yeterince büyük mü bilmiyorum. Ama beni taşıyacak. Çünkü hiçbir zaman düşecek kadar güçsüz olmadım. Zaman geri alınamıyor. Telefasi olmayan şeyler oluyor. Ve ben bunu sevmedim. Bu rüyayı sevmedim. Çünkü hiç olmadığı kadar gerçek. Kötü hissediyorum. Masum değil. Ve gökkuşağının altından geçen kişi olmak istiyorum . Düşünüyorumda, herşey çok basit. Zorlaştıran bizleriz. Yavaş yavaş farkediyorumki veda ettiğim çoğu şeye görüşürüz demişim sadece. Görüşüyoruzda. Geçmiş geleceğe karışmamalı...
En çok herkesleşmeye başaladığım için kızıyorum kendime. Ben herkesleşmek istemiyorum kimse için. Ben o sahip çıkmak istedikleri , korumak istedikleri kız olarak kalmak istiyorum. Çünkü korunmaya ihtiyacım olmadığında bile, insan şefkati hissediyor. Başkalaştırdıkları ve tebessümle baktıkları, gözleriyle sevdikleri olmak istiyorum.
Okumak istediğim kitaplar, dinlemek istediğim müzikler , izlemek istediğim filmler var. Yalnız olmuyor. Lakin yormayan tek şey yanlızlık. Sürekli şikayet eden insan olmak istemiyorum ama birileri benim üstümden hayal kırıklığına uğruyor. Yorganımın altındaki o küçük dünyama geri dönmek istiyorum. Karanlıktan korktuğum için başıma kadar çektiğim anları. Afedersiniz zaman adam. Yavaşlar mısınız? Sizi tanımak istiyorum.