İnsan yavaşladıkça, zaman da onunla birlikte yavaşlar. Zaman görecelidir, insanların hızlarına göre değişir. Hızlı yaşayan insan ise hiçbir şeyi tam anlamıyla öğrenemez, tüm gerçekliğin silik ve sisli suretlerine şahit olur o kadar. Gerçek anlamda yaşamak için yavaşlamak gerek, birkaç dakika için bile yavaşça atılan adımlar, bakılan yerler, duyulan sesler aslında bir ahenke sahiptir. İnsan kendini insanlara ve kendine hiç bu kadar hapsetmemişti.