ZAMAN PARILTISI

Bir yok oluş sevap için gözlerim
Onaylıyor bir gökyüzü bir sis
Bir leylek bir koca yuvayı
Bir rüzgar rıhtımı serinletiyor
İki dev güç vuruşuyor koltuk çıkmazında

Bu sıkıcı bu huzursuz bu baskıcı
Hoş görülü insanların yetiştiği bu eşsiz
Zaman parıltısı

Bir çingene sarayının görkem bulutunu
İç sessizliğimde eritiyorum
Hikayesi sonsuz denize açılan
Gürbüz alanla biten Ülkü tahtını

Toprakla yığılmış deniz yaşam üzerine
Oturmuşum
O limana melek yüzlü dalgaların karşısına

Bu rüzgarlı gülünç bir günde

Yunus ÖZTEKİN