Zaman,
bir rüzgâr gibi eser,
hepsi birer hatıra
olur arkasında.
Her an,
bir öyküye dönüşür,
her nefes,
geçmişin bir yankısı gibi.
Belki de zaman,
sadece bir ilüzyondur,
bazen öylesine yakın,
bazen o kadar uzak.
Ama her bir saniye,
gölgelerde kaybolur,
bir başka ruhun adımlarında.
Ve biz,
zamanın içinde kaybolan,
o silik izleri takip ederiz.
Bazen hatırladıkça acırız,
bazen de unutmayı dileriz.
Ama zaman,
hiçbirimizin kontrolünde değildir.
Sadece akar,
kendi yolunda.
Ve belki bir gün,
zaman biter,
ama biz,
içimizdeki hatıralarla
yaşarız.