Zamanın Gölgesi

Zamanın elleri soğuk,
dokunduğu her şeyi eskiten,
her anıyı soluklaştıran bir rüzgâr gibi.
Bir gün, en sevdiğin ses bile
uzak bir yankıya dönüşecek.

Ne kadar kaçsan da,
peşinde sürükler geçmişi,
bazı anılar
hiçbir fotoğrafa sığmaz.
Bazı eksiklikler
hiçbir kelimeyle tamamlanmaz.

Bir zamanlar gülüşlerin vardı,
çocukken sakladığın o masum bakışlar…
Şimdi aynaya baktığında
onları tanıyor musun hâlâ?

Zaman hep bizden alır,
bazen bir dostun gidişini,
bazen bir anının solmasını,
bazen de kendimizi…
Ve biz,
geri dönüp bakarken geriye,
çoktan kaybetmiş oluruz
dokunmaya cesaret edemediğimiz her şeyi.