Gün gelip geçerken zaman senden habersiz yola koyulmuşken hayatın anlamını anlamak daha kolaydır...
Ne zaman hangi zamanda olduğumu bilmesem hayatım daha zor daha imkansız geçer....
Bazen acıları zamana bırakınca geçer derler bir nevi ilaç oysaki ben zamana hangi acımı hangi derdimi bıraksam sanki dahada büyüyorlar dahada güçleniyorlar daha da canımı yakıyorlar bende öyle bir yara bırakıyorki bu benim gittikçe vucuduma yayılan bir zehir gibi her gün biraz daha beni hastalandırıyor....
Biliyorum bir gün bu hastalık beni ben olmaktan alıp götürecek oysaki o her acının ilacı zaman diyenler benim ölümümüm zamanla olduğunu anlayamadılar...
Her gün yatarken beynime o kadar soru geliyorki hangisine yanıt bulacağıma çalışırken yanıtsızlıklar arasından bir yol açmaya çalışıyor....
Anlıyacağınız zaman o kadarda iyi bir ilaç değil her gece yalnızlığının senle alay etmesindense zamanı kontrol edin...
Eminim bir gün zamansızlıkların içinden en güzel yolu seçeceksiniz...