Bir gün,
dizlerinin üstüne çökecek hayat.
Gökyüzü bildiğin gibi olmayacak,
ne mavi, ne gri…
Sadece soluk bir sessizlik.
Zamanın kıyısında beklerken,
geriye dönüp baktığında,
ellerinden kayıp giden anları göreceksin.
Tutamadığın elleri,
sarılamadığın omuzları,
gözlerinde unuttuğun sevgileri…
Neyi ertelediysen,
hepsi geri dönmek isteyecek.
Ama zaman,
geri almayı bilmez.
Yalnızca gider,
hiçbir şey söylemeden.
O yüzden,
bugün son gününmüş gibi sev.
Bugün ilk defa görüyormuş gibi bak hayata.
Çünkü belki de,
bir daha fırsatın olmayacak.