Zamanın Kıyısında

Bir rüzgâr esti uzaklardan,
yılların tozunu savurdu yüzüme.
Ellerimde eski bir defterin sayfaları gibi
buruşmuş anılar kaldı,
kimini hatırladım, kimini unuttum.

Bir sokak lambası titredi uzakta,
gözlerime dokundu solgun ışığı.
Sahi, kaç gece geçti böyle?
Kaç düş yarım kaldı, kaç sevda sustu
sessizce bir vedanın eşiğinde?

Zamanın kıyısında oturmuşum,
dalgalar çekip götürüyor geçmişi.
Geriye ne kalıyor biliyor musun?
Birkaç hatıra, birkaç kelime
ve iç çekişlerime eşlik eden
birkaç damla yağmur…