Zamanın Kollarında

Zaman,
her şeyin üzerinden geçerken
yavaşça siler hatıraları.
Bazen kaybolur anılar,
gölgeleşir yüzler,
ama izleri kalır,
sana anlatılan hikayeler gibi.

Bir an var,
geçmişin hafif yükünü hissedersin.
Bir bakış,
bir ses,
belki bir rüzgar
sana hatırlatır her şeyi.

Zaman,
duruşunda bir boşluk bırakır,
bazen kaybolmuş duyguları
geri getiren bir gölge gibi.
Ama o gölgeyi takip ederken,
gerçekten neyi kaybettiğini
bilmek zorlaşır.

Ve biz,
zamanın kollarında,
hep bir adım geride kalırız,
gelecekse,
bugünle beraber gelir,
ama geçmiş,
sadece hatırlanmak için bekler.