Zaman,
her an bir adım daha atar,
ama ben,
geriye bakmaya devam ederim.
Geçmiş,
bazen beni sarmalar,
gözlerimdeki silik izlerde kaybolurum.
Beni unutan zaman,
benimle alay eder gibi geçer,
ama ben,
hala beklerim.
Geçmişin yükü ağır olsa da,
içimde bir umut kalır,
ve o umut,
bana her yeni gün için bir yol sunar.
Zamanın ötesine geçmek istiyorum,
ama her adımda,
geriye dönüp bakmak
sanki bir zorunluluk gibi gelir.
Geçmişin izleri,
beni sarmasaydı,
belki de çok daha kolay olurdu.
Ama her düşüş,
bir yükselişi çağırır,
her kayboluş,
bir buluşun habercisidir.
Ve zaman,
her an geçerken,
ben de yeniden başlarım.
Zamanın ötesine gitmek,
bazen geçmişten kurtulmak değil,
gerçekten onu kabullenmek demektir.
O eski ben,
bana yolu gösterdi,
ve şimdi,
yeni bir ben doğuyor.