Zamanın Yükü

Her geçen an,
bir taş gibi kalbimde birikir.
Geçmişin yükü,
bazen bir dağ gibi üzerime çöker.
Bir yanda kaybolan hayaller,
diğer yanda kırık umutlar…
Ve ben,
her adımda biraz daha ağırlaşırım.

Zaman,
bize hep acı verir,
belki de büyümek,
gölgesinde yaşamakla mümkündür.
Bir geçmişin hatıralarına sarıldıkça,
gelecek bir hayal gibi uzaklaşır.

Ama belki de,
acılar,
bizi bir yerlere götürür.
Her yara,
bir iz bırakır,
ve her iz,
bize kim olduğumuzu hatırlatır.

Bazen,
gelecek uzak bir umut gibi görünse de,
geçmişin gölgesinde
bir anlam bulmaya çalışırız.
Ve belki de,
her kaybolan anı,
bize başka bir kapı açar,
güçlü olabilmek için.