ZAMANSIZ

Uzaklardaydın. Ne kadar uzakta, orası neresi hiç düşünmedim. Gelemezdim bir bunu bilirdim. Hasret ne demek onu öğrettin. Bu yüzden senin adın kavuşmak oldu hep. Beklemek oldu, sabır oldu. Ama bir ihtimal hiç olmadı.
Hem zaten yıldızlar kadar burdaydın. Onlar kadar sonsuz ve bir o kadar çepeçevre. Neydi seni böyle benzersiz kılan, aslında hiç çözmeye çalışmadım. Böyle güzeldin. Dokunamazken ve karnımda büyüyen inanılmaz bir acıyla. Sen zamansızdın. Vakitsizce uğrar, başımı okşardın.
Yüzünü anımsamaya pas tutmuşken zihnim, koşup gelirdin.
Hiç yetişemezdin.
Başka başka suretler girdi şimdi hatrıma ve yüzün kaybolup gitti.
İhtimaller bitti, sen imkânsız kaldın.