Tüm mecali kalmamış yanlışlıkları tanıdım.
Hani yüreğimin yok sayıldığı yerlerde olanı..
Sustum yaşına gelen eşyalara.
Ve bi sır kalbine.
Erkekler daha sessiz ağlıyor.
Dünyanın kaç harikası var bilinmez .
Ama biri de yutkunmakmış,
Biraz önce anladım.
Öyle zarif bi acıydı ki.
Harı genişlemiş göğsüme sözüm.
Ne görüyorsun ki ,duyduğun yerlerde ?
En derinine örtülmüş çarşafı sakladın mı ?
Susmak hata mı, haya mı ?
İnce düşünürken kopmuşsun belli.
Zerresi kalsa düşmezsin korkma.
Teslimiyet bir çift gözde akar.
Biliyorum bu illetli bu iflasa yakın,
Hep zararda olan benliğimi.
Yokluğun gölgeleri soğuk kılar.
Üşüme sebebini hatırlatır geceye.
Her şeyi bir lahzada iade edin.
Ben içimde bir şeylerin yerini değiştiremediğimi unutmam.Senin için çabalamak bu hayat kargaşasında tutunduğum en güzel şey.
Bir de seninle çabalamak var.Bu mükemmelliyetçi düşler,
Benim en savunmasız yanım.
Beni değiştiren. Sakinleştiren.
İki parçaya bölünmüş
Bir keskin köşem.
Diğeri apaydınlık.
Süzülmüş bir demet ışık
Ve varlığın sebebime.
Yabancı bakışlarda gizli
İki değişik ruh hali.
Avuçlarımın içinden sana,
Dokun şimdi gidemeyişime,
Üzerine bi hırka gibi al , kalışımı.
Merhamet et.