Zifiri

Kağıda damlayan son mürekkep damlaları gibiydi yaşam. Bolca sürerken birden kesik kesik, silik silip yazmaya başlardı hayatı. Daha ne olduğunu bilemeden bitiverirdi ve kitap kapatılırdı. Ne yazık ki ne zaman bitecei hiçbir zaman bilinmezdi. Bilinmemeside iyiydi belki. Bilinse hep biteceği zamanı sayardı insanoğlu. Şimdi amansızca çarçur ettiği bu hayatı o biteceği ana kadar harcayacaktı. Sonrası sessizlik,karanlık,bilinmeyen...

Şimdi sonsuzluğa mahkkûm olmak isyetenlerin hikayesinin son damlalarındayız . Kesik kesik yaşadıkları bu hayatın son olacağını bilemeden savruluyorlar bir boşlukta. O an gelecek ve her şey anıden tek celsede yerle bir olacak ... İşte tam da o an..."